skip to Main Content

گل قرنفل

35,000 

قَرَنفُل گیاهی است تقریبا دائمی از جنس میخک‌ها که کاربرد زیادی در طراحی فضای سبز یافته است. گل‌های مخملی به رنگ صورتی، سفید، قرمز، بنفش و ابلق سفید و قرمز دارد. گل‌ها به صورت دسته‌ای از آنها در یک گل آذین چتر مانند جمع شده‌اند.

آفتاب کامل و خاک نسبتاً قلیائی با زهکشی خوب برای آن مناسب‌تر است. اگر در مناطقی هستید که تابستان بسیار گرم دارند در مکانی کاشته شود که بعد ظهر آفتاب مستقیم بر آن نتابد.

برای افزایش دوره گل‌دهی قرنفل گل‌های خشک را بچینید.

قرنفل به سرما مقاوم است و حداقل دمای قابل تحمل آن ۱۵- درجه سانتی‌گراد است.

برای گل دهی بهتر باید دوره سرما را کامل بگذراند. در بهار گلدهی قرنفل شروع می‌شود و در تابستان هم ادامه می‌یابد.

توضیحات

خاک مناسب تاثیر زیادی بر گل دهی بهتر قرنفل دارد. برای این منظور می‌توان از مخلوط خاک برگ، کوکوپیت و پرلایت استفاده کرد. کود مناسب برای قرنفل هم کود ۱۰-۱۰-۱۰ است و بهتر است هر یک ماه مصرف شود.

آبیاری قرنفل باید منظم صورت گیرد و زمانی که سطح خاک خشک شد به آبیاری نیاز دارد. آبیاری بیش از حد موجب پوسیدگی ریشه و ساقه و زرد شدن برگ‌ها می‌شود. آبیاری کمتر از اندازه هم موجب توقف رشد گیاه و کاهش گل دهی می‌شود.

قرنفل از طریق تقسیم بوته و قلمه قابل تکثیر است. قلمه ها را اواخر زمستان یا اوایل بهار از شاخه‌های بدون گل قرنفل می‌گیرند و در ماسه نرم می‌کارند.

این گیاه دارای ارقام پا کوتاه و پا بلند است و در حاشیه باغچه کاشته می‌شود.

در قدیم از قرنفل برای خوش بو کردن بوی دهان نیز استفاده می‌شد؛ همان طور که از کاربرد آن در شعر زیر روشن است:

یارم هر گاه در سخن می آید            بویی عجبش از دهن می آید

این بوی قرنفل است یا نکهت گل      یا رایحه ای مشک ختن می آید (بیدل دهلوی)

Back To Top