- مکان: دماوند، دشت مشاء، شهرک نورمحمدی
- مدت اجرا: ۱۸ ماه
- مساحت: پانصد متر مربع
این ویلا با الهام از داستان ایرانی بهرام گور و بانوی خدمتکارش طراحی شده است. در سال ۱۳۸۵ آغاز و در سال ۱۳۸۷ به پایان رسید. علت طولانی شدن پروژه شیب ۶۰ درصدی زمین بود به گونه ای که در ۳۰ متر طول زمین حدود ۸ متر اختلاف سطح وجود داشت و بستر زمین کاملا سنگی بود که پیشرفت کار را کند و طاقت فرسا می‌نمود. محاسبات طراحی محوطه در زمینی با شیب ۶۰ درصد یکی از مشکل‌ترین محاسبات مهندسی است.
محوطه طراحی شده دارای دو ردیف پله از نقطه صفر – صفر به تراس ویلا است که به شکل دو هلال است. و در میانه آن یک راه آب و چند آبشار تعبیه شده است که این جوی میانی در انتهای پایینی محوطه، به یک برکه می ریزد. در پشت برکه یک آلاچیق با الهام از مقبره حافظ احداث شده است.
تنوع گیاهی این ویلا در خور توجه است و درختان و گیاهانی شامل رز، قرنفل دائمی، سراستیوم، لوندر، رزماری، اسپکتا، هوستا، پاپیتال، انواع سدم، … سدروس، آبیس، نوئل، انواع افرا، تویا اشکی، تویا امریکایی، کامیس پاریس، الیگنوس، نارون مجنون امریکایی، بید مجنون، و چند نوع درخت میوه را شامل می‌شود.
الگوی کاشت آن بر اساس سبک ژاپنی است و مجموع المان‌ها و پوشش گیاهی در کنار سبک ژاپنی روح شاعرانه ای به این ویلا داده است که در خور توجه است.